فروغ فرخزاد

کاش از شاخه سر سبز حیات

گل اندوه مرا میچیدی

کاش در شهر من ای مایه عمر

شعله راز مرا میدیدی

فروغ فرخزاد

 رفتم ، که گم شوم چو یکی قطره اشک گرم

 در لابلای دامن شبرنگ زندگی

رفتم ، که در سیاهی یک گور بی نشان 

 فازغ شوم زکشمکش و جنگ زندگی

فروغ فرخزاد

پنداشتی که چون ز تو بگسستم

دیگر مرا خیال تو در سر نیست

اما چه گویمت که جز این آتش 

بر جان من شراره دیگر نیست